2Ki 5 | PesOV | STEP | و نُعْمان، سردار لشكر پادشاهاَرام، در حضور آقایشمردیبزرگو بلند جاهبود، زیرا خداوند بهوسیلۀ او اَرامرا نجاتدادهبود، و آنمرد جبّار، شجاعولیابرصبود.

2 Kings 5

1 و نُعْمان، سردار لشكر پادشاهاَرام، در حضور آقایشمردیبزرگو بلند جاهبود، زیرا خداوند بهوسیلۀ او اَرامرا نجاتدادهبود، و آنمرد جبّار، شجاعولیابرصبود. 2 و فوجهایاَرامیانبیرونرفته، كنیزكیكوچكاز زمیناسرائیلبهاسیریآوردند و او در حضور زننُعْمانخدمتمیكرد. 3 و بهخاتونخود گفت: «كاشكهآقایمدر حضور نبیایكهدر سامرهاست، میبود كهاو را از برصششفا میداد.» 4 پسكسیدرآمده، آقایخود را خبر داده، گفت: «كنیزیكهاز ولایتاسرائیلاست، چنینو چنانمیگوید.» 5 پسپادشاهاَرامگفت: «بیا برو و مكتوبیبرایپادشاهاسرائیلمیفرستم.» پسروانهشد و دهوزنۀ نقرهو ششهزار مثقالطلا و دهدستلباسبهدستخود گرفت. 6 و مكتوبرا نزد پادشاهاسرائیلآورد و در آننوشتهبود كه«الا’نچوناینمكتوببهحضورتبرسد، اینكبندۀ خود نُعْمانرا نزد تو فرستادمتا او را از برصششفا دهی.» 7 اما چونپادشاهاسرائیلمكتوبرا خواند لباسخود را دریده،گفت: «آیا منخدا هستمكهبمیرانمو زندهكنمكهاینشخصنزد منفرستادهاستتا كسیرا از برصششفا بخشم. پسبدانید و ببینید كهاو بهانهجوییاز منمیكند.»

8 اما چوناَلِیشَع، مرد خدا شنید كهپادشاهاسرائیللباسخود را دریدهاست، نزد پادشاهفرستاده، گفت: «لباسخود را چرا دریدی؟ او نزد منبیایـد تا بداند كهدر اسرائیلنبیایهست.» 9 پسنُعْمانبا اسبانو ارابههایخود آمده، نزد درِ خانۀ اَلِیشَعایستاد. 10 و اَلِیشَعرسولینزد ویفرستاده، گفت: «برو و در اُرْدنّ هفتمرتبهشستو شو نما و گوشتتبهتو برگشته، طاهر خواهیشد.» 11 اما نُعْمانغضبناكشده، رفتو گفت: «اینكگفتمالبتهنزد منبیرونآمده، خواهد ایستاد و اسمخدایخود، یهُوَهرا خوانده، و دستخود را بر جایبرصحركتداده، ابرصرا شفا خواهد داد. 12 آیا اَبانَهو فَرْفَرْ، نهرهایدمشق، از جمیعآبهایاسرائیلبهتر نیست؟ آیا در آنها شستو شو نكنمتا طاهر شوم؟» پسبرگشته، با خشمرفت. 13 اما بندگانشنزدیكآمده، او را خطابكرده، گفتند: «ایپدر ما، اگر نبیتو را امریبزرگگفتهبود، آیا آنرا بجا نمیآوردی؟ پسچند مرتبهزیادهچونتو را گفتهاستشستو شو كنو طاهر شو.» 14 پسفرود شده، هفتمرتبهدر اُرْدنّ بهموجبكلاممرد خدا غوطهخورد و گوشتاو مثلگوشتطفلكوچكبرگشته، طاهر شد.

15 پساو با تمامیجمعیتخود نزد مرد خدا مراجعتكرده، داخلشد و بهحضور ویایستاده، گفت: «اینكالا’ندانستهامكهدر تمامیزمینجُز در اسرائیلخدایینیست. و حالتمنّا اینكههدیهایاز بندهاتقبولفرمایی.» 16 او گفت: «بهحیاتیهُوَهكهدر حضور ویایستادهامقسمكهقبولنخواهمكرد.» و هرچند او را ابرامنمود كهبپذیرد ابا نمود. 17 و نُعْمانگفت: «اگرنه، تمنّا اینكهدو بارِ قاطر از خاك، بهبندهاتدادهشود زیرا كهبعد از این، بندهاتقربانیسوختنیو ذبیحهنزد خدایانغیر نخواهد گذرانید الاّ نزد یهُوَه. 18 اما در اینامر، خداوند بندۀ تو را عفو فرماید كهچونآقایمبهخانۀ رِمُّونداخلشده، در آنجا سجدهنماید و بر دستمنتكیهكند و مندر خانۀ رِمُّونسجدهنمایم، یعنیچوندر خانۀ رِمُّونسجدهكنم، خداوند بندۀ تو را در اینامر عفو فرماید.» 19 او ویرا گفت: «بهسلامتیبرو.» و از نزد ویاندكمسافتیبرفت.

20 اما جِیحَزیكهخادماَلِیشَعمرد خدا بود گفت: «اینكآقایماز گرفتناز دستایننُعْماناَرامیآنچهرا كهآوردهبود، امتناعنمود. بهحیاتیهُوَهقسمكهمناز عقباو دویده، چیزیاز او خواهمگرفت.» 21 پسجِیحَزیاز عقبنُعْمانشتافتو چوننُعْماناو را دید كهاز عقبشمیدود، از ارابۀ خود بهاستقبالشفرود آمد و گفت: «آیا سلامتیاست؟» 22 او گفت: «سلامتیاست. آقایممرا فرستاده، میگوید: اینكالا’ندو جواناز پسرانانبیا از كوهستانافرایمنزد منآمدهاند؛ تمنّا اینكهیكوزنۀ نقرهو دو دستلباسبهایشانبدهی.» 23 نُعْمانگفت: «مرحمتفرموده، دو وزنهبگیر.» پسبر او ابرامنمود تا او دو وزنۀ نقرهرا در دو كیسهبا دو دستلباسبستو بر دو خادمخود نهاد تا پیشاو بردند. 24 و چونبهعُوفَلرسید، آنها را از دستایشانگرفته، در خانهگذاشتوآناشخاصرا مرخصكرده، رفتند. 25 و او داخلشده، بهحضور آقایخود ایستاد و اَلِیشَعویرا گفت: «ایجِیحَزیاز كجا میآیی؟» گفت: «بندهاتجایینرفتهبود.» 26 اَلِیشَعویرا گفت: «آیا دلمنهمراهتو نرفتهنگامیكهآنمرد از ارابۀ خود بهاستقبالتو برگشت؟ آیا اینوقت، وقتگرفتننقرهو گرفتنلباسو باغاتزیتونو تاكستانها و گلههاو رمهها و غلامانو كنیزاناست؟ 27 پسبَرَصِ نُعْمانبهتو و بهذریتتو تا بهابد خواهد چسبید.» و از حضور ویمبروصمثلبرفبیرونرفت.